Listopad, gdy już kończy dzień i gwiazdka sie pokaże,
spotkamy się przy blasku świec tak, jak tradycja każe.
Zaszczeka pies, gęś złapie ser i buty staną w rzędzie
na wodę wosk poleje się i tajemniczo będzie.
Niech wieczór ten obieca nam dni piękne i los nowy,
niech spełnią się najlepsze z wróżb w ten wieczór andrzejkowy.
Dawno temu późną jesienią, po skończeniu wszystkich prac rolnych, gdy dni były coraz krótsze, a wieczory coraz dłuższe, następował okres wróżb. Dniem szczególnym był 29 listopada – nazywany wigilią świętego Andrzeja. Andrzejki to tradycja ludowa obchodzona nie tylko w Polsce, ale w innych krajach, np. w Niemczech, Szwajcarii. Dawniej w dniu św. Andrzeja wróżyły sobie panny, które bardzo chciały wyjść za mąz. Wróżby odbywały się w samotności przy zapalonych świecach, zasłoniętych oknach – wieczorami. Panny dawały upust swojej pomysłowości w odczytywaniu znaków, losowały włożone pod poduszkę karteczki z imionami chłopców. Wróżono tez sobie ze sztachet w płocie. dziewczyna dotykała sztachety i powtarzała: kawaler, wdowiec… Zdarzało się, że chłopcy posmarowali sztachety smołą, by zrobić pannom kawał. Dzisiaj wróżby stały się okazją do spotkań i zabaw andrzejkowych często przy muzyce. Do dziewcząt dołączyli chłopcy, którzy też chcą się dowiedzieć, jaka czeka ich przyszłość.
30 listopada także dzieci z Niepublicznego Przedszkola Językowego ABC Akademia Przedszkolaka obchodziły andrzejki. Zaczęło się od wysłuchania wiersza „Andrzejkowa wróżba” i rozmowy na temat andrzejkowych zwyczajów. Potem dzieci brały udział w zabawach takich jak lanie wosku, losowanie kolorów, wyścig butów. Na koniec wykonały pracę plastyczną pt. „Moje andrzejkowe marzenie”. Przebrane przedszkolaczki bawiły się wesoło przy muzyce. Tego dnia w przedszkolu panował niezwykle radosny nastrój.
